Maandblog April

Het begint een beetje het standaard riedeltje aan het begin van mijn blogs te worden. Ik had het druk, was met andere dingen bezig, moest veel regelen.. Maar het is echt zo! Ik heb daarom het volgende bedacht: in plaats van onregelmatig een blog posten, ga ik iedere 11de van de maand een blog posten over de afgelopen maand. Waarom de 11de? Ik ben 10 januari in Los Angeles aangekomen en de 11de was mijn eerste volledige dag hier. Dus vandaar. Naast de “Maand blog” zal ik als er iets spannends/ leuks/ interessants is gebeurd ook een blogje plaatsen.

APRIL.
Bij uitstek al de leukste maand van het jaar, de maand waarin ik jarig ben! Maar goed daarover straks meer..
April begon letterlijk schokkend, ik heb mijn eerste aardbeving meegemaakt. Nou wil ik niet zeggen dat het kantoorgebouw op zijn voegen stond te trillen. Het waren meer de lichtelijk hysterische reacties van sommige collega’s die bevestigden dat er een aardbeving gaande was, dan het trillen zelf. To be fair, zij hadden ergere aardbevingen meegemaakt die ook licht begonnen.. dus het gegil was een beetje te verklaren.
Nou gebeurde het tijdens de lunchtijd, dus niet iedereen was op kantoor en de mensen die buiten hadden gelopen, hadden er niks van meegekregen. Na de schokken kwamen er een aantal collega’s gelijk op mij af.. “Hoe vond je het? Je eerste aardbeving! Je bent nu een echte Angelino!”

Het weekend voor mijn verjaardag ben ik op zondag naar het Natural History Museum gegaan. Er waren daar twee tentoonstellingen die mij wel interessant leken. De ene ging over tattoos en de andere was een vlindertuin. Achteraf gezien was een zondagmiddag misschien niet de meest handige dag om dit te doen, lees OVERAL schreeuwende, huilende en aandacht vragende kinderen. Maar goed de tentoonstellingen waar ik voor kwam waren interessant en mooi en grotendeels zonder kinderen.
Oja, even tussendoor. Ik had in vorige blogs verwezen naar foto’s, helaas duurt dat uploaden hiervan ontzettend lang en lukt het niet altijd. Op mijn eigen website komen deze foto’s wel te staan en zal ik ook nieuwe foto’s plaatsen..

Maar goed toen was het zover, mijn eerste verjaardag in Amerika!
Ik ben nooit heel erg uitbundig geweest met het vieren van mijn verjaardag, maar ik had het er dit jaar best moeilijk mee. Op werk had ik het niet aan de grote klok gehangen en leek niemand er tot de week voor mijn verjaardag iets mee te doen of überhaupt te weten dat mijn verjaardag eraan zat te komen. Tot ik die dinsdag in de keuken mijn lunch stond klaar te maken en mijn baas tegen mij en een collega zei, vrijdag hoeven jullie geen lunch te halen, dat eten we pizza’s. Mijn collega oww hoezo? Nou er is bijna iemand jarig… Aangezien ik de enige ben die in April jarig is, was ik blij verrast en idd vrijdagmiddag hebben wij gezellig met zijn alle pizza’s gegeten, gelachen en (misschien iets te veel) wijn/prosecco gedronken.
Op de vraag of ik het nog ging vieren, was mijn antwoord nee dit jaar sla ik over.. ik drink er wel een borrel op als mijn vriendinnen langs komen!

Die zaterdag was ik echt jarig en daar zag ik eigenlijk een beetje tegenop. Want bepaald leuk is het niet om op die dag alleen te zijn. Maar goed veranderen kan je de situatie niet dus ik heb er het beste van gemaakt. ’s Morgens hadden mijn huisgenoten een ontbijtje gemaakt en ben ik gaan sporten. (Want oja, ik sport tegenwoordig ook nog 3x in de week) Omdat het mooi weer zou worden, had ik bedacht na het sporten naar Venice Beach te gaan en daarna naar Santa Monica te lopen. Na mij goed te hebben ingesmeerd (iets met verstand komt met de jaren..) ben ik naar Venice Beach gereden, en zul je net zien het moment dat ik daar aankwam verdween de zon achter de wolken en werd het best fris.. Ik heb het even volgehouden op het strand maar het was echt te koud om lekker op het strand te liggen, dus ben in naar Santa Monica gelopen om daar te shoppen. Ik werd tijdens het shoppen 3x aangesproken door verschillende mannen, de eerste wou wat met mij gaan eten die avond, de volgende wou gelijk naar de Starbucks lopen om daar koffie te drinken en de derde wou mijn telefoonnummer hebben, want “We kunnen toch ook alleen maar samen koffie drinken? Verder hoef ik echt niets van je…” Uhmm is mij wat ontgaan vandaag? Staat er met koeienletters op mijn voorhoofd dat ik jarig ben? Waar hangen de camera’s?

Uiteindelijk zelf richting huis gegaan, wat ook nog een puntje was.. Ik had die dag namelijk sandalen aan en dat zijn geen schoenen om einde mee te gaan lopen.. dus ik voelde de blaren onder mijn voeten toen ik terug liep van Santa Monica naar Venice Beach, ongeveer 45 minuten lopen op normaal tempo.. Door de blaren zat dat er bij mij niet in, dus ik denk dat ik er 1,5 uur over gedaan heb. Die 1,5 uur gingen deze toepasselijke zinnen op repeat in mijn hoofd: “She's got blisters on the soles of her feet. She can't walk but she’s trying..”

Thuis aangekomen gelijk andere schoenen aangetrokken en met mijn huisgenootjes uiteten. Waar we iets te veel Garlic fries op hadden en toen besloten nog uit te gaan in West Hollywood . Wat heel gezellig was.

De maandag na mijn verjaardag ben ik wat eerder uit huis gegaan, want ik wou bij een bakker vlak bij werk een taart halen om te trakteren. Uit alle taarten die ze daar hadden toch maar de Red Velvet gekozen (persoonlijk favorietje) en mij hebben verbaasd over de portie grootte. “Mevrouw dit is een taart voor 8-10 personen red u dat?” Uhm ik denk dat er minstens 20 man van kan eten, dus dat moet goed komen. Kom ik op werk aan trots met mijn taart in mijn handen, word ik heel verbaasd aangekeken.. In Amerika trakteren ze dus blijkbaar niet na een verjaardag.. weer wat geleerd stond ik dan met mijn goede gedrag (en taart) Uiteindelijk is die wel op gekomen, maar we hebben er lang van kunnen genieten.

Ik ga deze blog afsluiten en kan alvast melden dat er zeer binnenkort nog een blog aan zit te komen, want over een paar uur zijn Dian en Fabiënne hier!! Om 10 dagen (!) vakantie te komen vieren! Ik heb er niet normaal veel zin in en kan niet wachten om ze te zien!!